Zobacz nowe serwisy Kulturalnej Polski!
AKT TRZECI
Scena pierwszaPokój w zamku. Król, Królowa, Poloniusz, Ofelia, Rozenkranc i Gildenstern
KRÓL
I nie mogliście wyrozumieć żadnym
Zwrotem rozmowy, skąd to rozprzężenie,
Które mu pokój zakłóca tak dzikim
I niebezpiecznym rodzajem maniactwa?
ROZENKRANC
Przyznaje, że się czuje rozstrojony;
Lecz przez co, w żaden sposób wyznać nie chce.
GILDENSTERN
Nie znaleźliśmy go bynajmniej skłonnym
Do wywnętrzania się; zręcznym dziwactwem
Trzymał nas, owszem, z daleka od siebie,
Kiedyśmy chcieli z niego coś wyciągnąć.
KRÓLOWA
Jakże was przyjął?
ROZENKRANC
Bardzo grzecznie.
GILDENSTERN
Ale
Nie bez przymusu.
ROZENKRANC
Skąpy był w pytaniach,
A w odpowiedziach odbiegał od rzeczy.
KRÓLOWA
Nasunęliścież mu jaką rozrywkę?
ROZENKRANC
Traf zrządził, żeśmy spotkali na drodze
Trupę aktorów: wspomnieliśmy o tym
Księciu i to go trochę ucieszyło.
Ci aktorowie już się tu znajdują
I, jak słyszałem, otrzymali rozkaz
Grania mu dzisiaj.
POLONIUSZ
Tak jest w rzeczy samej
I mnie zlecił prosić najpokorniej
Wasze królewskie moście, by raczyły
Być obecnymi na tym widowisku.
KRÓL
Z największą chęcią. Serdeczniem rad, że się
Do tego skłania. Wciąż go utrzymujcie,
Moi panowie, w tym usposobieniu
I podniecajcie w nim gust do takiego
Rodzaju zabaw
ROZENKRANC I GILDENSTERN
Uczynim to, panie. Wychodzą.
KRÓL
Oddal się także, kochana Gertrudo.
Ułożyliśmy rzecz tak aby Hamlet,
Niby przypadkiem, zszedł się tu z Ofelią.
Ja i jej ojciec (będzie to szpiegostwo
Godziwe)tak się tu ulokujemy,
Abyśmy widząc, niewidzialni sami,
O tym spotkaniu z bliska mogli sądzić
I z zachowania się jego wnioskować,
Czy to miłości wpływ, czy nie miłości
Tak go udręcza.
KRÓLOWA
Jestem ci posłuszna,
Mój mężu. Dałby Bóg, luba Ofelio,
Aby potęga twoich wdzięków była
Błogim powodem, tej zmiany Hamleta:
Wtedy szlachetność twoja, mam nadzieję,
Na dawną by go sprowadziła drogę,
Ku zaszczytowi was obojga.
OFELIA
Pragnę,
Aby tak było, miłościwa pani. Królowa wychodzi.
POLONIUSZ
Ofelio, chodź tu sobie. Najjaśniejszy,
My się umieścim tam. do Ofelii
Czytaj tę książkę,
Aby ten pozór zajęcia ubarwił
Twoją samotność. Tak to my, grzesznicy,
Rzekomo świętą miną, uczynkami
Budującymi pocukrzamy nieraz
Samego diabla.
KRÓL na stronie
Prawda!
Jakże srodze
Bicz tych wyrazów chłoszcze mi sumienie!
Twarz nierządnicy, różem upiększona,
Nie tak jest szpetna obok tej powłoki
Jak czyn mój obok pokostu słów moich.
O, ciężkież moje brzemię!
POLONIUSZ
Już nadchodzi.
Śpieszmy na miejsce, miłościwy panieKról i Poloniusz wychodzą. Hamlet wchodzi.
HAMLET
Być albo nie być, to wielkie pytanie.
Jestli w istocie szlachetniejszą rzeczą
Znosić pociski zawistnego losu
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 -
Wersja do druku 
Wyślij znajomemu
Komentarze
artykuł / utwór: HAMLET - AKT TRZECI
Dodaj komentarz
HAMLET - AKT TRZECI
William Szekspir
|
Scena pierwszaPokój w zamku. Król, Królowa, Poloniusz, Ofelia, Rozenkranc i Gildenstern
KRÓL
I nie mogliście wyrozumieć żadnym
Zwrotem rozmowy, skąd to rozprzężenie,
Które mu pokój zakłóca tak dzikim
I niebezpiecznym rodzajem maniactwa?
ROZENKRANC
Przyznaje, że się czuje rozstrojony;
Lecz przez co, w żaden sposób wyznać nie chce.
GILDENSTERN
Nie znaleźliśmy go bynajmniej skłonnym
Do wywnętrzania się; zręcznym dziwactwem
Trzymał nas, owszem, z daleka od siebie,
Kiedyśmy chcieli z niego coś wyciągnąć.
KRÓLOWA
Jakże was przyjął?
ROZENKRANC
Bardzo grzecznie.
GILDENSTERN
Ale
Nie bez przymusu.
ROZENKRANC
Skąpy był w pytaniach,
A w odpowiedziach odbiegał od rzeczy.
KRÓLOWA
Nasunęliścież mu jaką rozrywkę?
ROZENKRANC
Traf zrządził, żeśmy spotkali na drodze
Trupę aktorów: wspomnieliśmy o tym
Księciu i to go trochę ucieszyło.
Ci aktorowie już się tu znajdują
I, jak słyszałem, otrzymali rozkaz
Grania mu dzisiaj.
POLONIUSZ
Tak jest w rzeczy samej
I mnie zlecił prosić najpokorniej
Wasze królewskie moście, by raczyły
Być obecnymi na tym widowisku.
KRÓL
Z największą chęcią. Serdeczniem rad, że się
Do tego skłania. Wciąż go utrzymujcie,
Moi panowie, w tym usposobieniu
I podniecajcie w nim gust do takiego
Rodzaju zabaw
ROZENKRANC I GILDENSTERN
Uczynim to, panie. Wychodzą.
KRÓL
Oddal się także, kochana Gertrudo.
Ułożyliśmy rzecz tak aby Hamlet,
Niby przypadkiem, zszedł się tu z Ofelią.
Ja i jej ojciec (będzie to szpiegostwo
Godziwe)tak się tu ulokujemy,
Abyśmy widząc, niewidzialni sami,
O tym spotkaniu z bliska mogli sądzić
I z zachowania się jego wnioskować,
Czy to miłości wpływ, czy nie miłości
Tak go udręcza.
KRÓLOWA
Jestem ci posłuszna,
Mój mężu. Dałby Bóg, luba Ofelio,
Aby potęga twoich wdzięków była
Błogim powodem, tej zmiany Hamleta:
Wtedy szlachetność twoja, mam nadzieję,
Na dawną by go sprowadziła drogę,
Ku zaszczytowi was obojga.
OFELIA
Pragnę,
Aby tak było, miłościwa pani. Królowa wychodzi.
POLONIUSZ
Ofelio, chodź tu sobie. Najjaśniejszy,
My się umieścim tam. do Ofelii
Czytaj tę książkę,
Aby ten pozór zajęcia ubarwił
Twoją samotność. Tak to my, grzesznicy,
Rzekomo świętą miną, uczynkami
Budującymi pocukrzamy nieraz
Samego diabla.
KRÓL na stronie
Prawda!
Jakże srodze
Bicz tych wyrazów chłoszcze mi sumienie!
Twarz nierządnicy, różem upiększona,
Nie tak jest szpetna obok tej powłoki
Jak czyn mój obok pokostu słów moich.
O, ciężkież moje brzemię!
POLONIUSZ
Już nadchodzi.
Śpieszmy na miejsce, miłościwy panieKról i Poloniusz wychodzą. Hamlet wchodzi.
HAMLET
Być albo nie być, to wielkie pytanie.
Jestli w istocie szlachetniejszą rzeczą
Znosić pociski zawistnego losu
strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 - - 7 - - 8 - - 9 - - 10 - - 11 - - 12 - - 13 - - 14 - - 15 - - 16 - - 17 -
Wersja do druku Wyślij znajomemuWażne cytaty
utwór: HAMLET - AKT TRZECI
utwór: HAMLET - AKT TRZECI
- "Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś." - przysłowia / mądrości ludowe
- "Być albo nie być, to wielkie pytanie.
Jestli w istocie szlachetniejszą rzeczą
Znosić pociski zawistnego losu
Czy też, stawiwszy czoło morzu nędzy,
Przez opór wybrnąć z niego? - Umrzeć - zasnąć -
I na tym koniec. - Gdybyśmy wiedzieli,
Że raz zasnąwszy, zakończym na zawsze
Boleści serca i owe tysiączne
Właściwe naszej naturze wstrząśnienia,
Kres taki byłby celem na tej ziemi
Najpożądańszym. Umrzeć - zasnąć. - Zasnąć!" - filozofia - "Tak to rozwaga czyni nas tchórzami" -
Komentarze
artykuł / utwór: HAMLET - AKT TRZECI
- HAMLET - AKT TRZECI - NaNa (NanuS_xD {at} wp.pl)
Na balu miałam przedstawienie o Hamlecie i Ofeli :D bardzo mi sie to podobało...i nie wiem jak wy ale msuze sobie pozyczyc i przeczytac ksiazke xD - HAMLET - AKT TRZECI - Ino ()
Hamlet jest piękny tylko niestety ludzie na niskim poziomie, którzy nie mają za grosz uczucia i wrażliwości, nie są w stanie docenić znakomitej literatury... Wszyscy ograniczają się tylko do tego co jest napisane w prost i są w stanie to zrozumieć. Odrobina wysiłku umysłowego odpada... - HAMLET - AKT TRZECI - Szu(L)inho ()
LEGIA LEGIA WARSZAWA!! - HAMLET - AKT TRZECI - edek ()
wy buraki, klopy i ćwoki, małe fujary, nasienie chyba wam na mózg uderzyło - hamlet, brudasy, to arcydzieło - HAMLET - AKT TRZECI - marcin (zdzisław {at} .com)
To to właśnie tego szukam - HAMLET - AKT TRZECI - damian (damian_tomczak {at} interia.pl)
Moim zdaniem Hamlet nie wie co to jest Mateusz K.poniewarz on napisal 2xlebszą powieść jego jest taka dres jes cieply seroki i kolorowy kto nosi spodnie z adidasa ten jest facet 1 klasa a kto slucha hamleta ten niema fleta i jest pedalem bez jaj wie nawet nie ma kogo ruchac - HAMLET - AKT TRZECI - damian (damian_tomczak {at} interia.pl)
Moim zdaniem Hamlet nie wie co to jest Mateusz K.poniewarz on napisal 2xlebszą powieść - HAMLET - AKT TRZECI - Stanisław (staszek11 {at} .poczta.onet.pl)
cze co słychgac hehehehe - HAMLET - AKT TRZECI - jagielka ()
tak to rozwaga czyni nas tcgorzami
Dodaj komentarz
.:: top ::.
Copyright szekspir.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska
współpraca • autorzy • kontakt • smap